Pracownicy

dr hab.

Agnieszka Muszyńska-Andrejczyk

prof. UMFC

italianistyka

Absolwentka italianistyki na Uniwersytecie Warszawskim (2001); tam też doktoryzowała się w 2006 roku na podstawie pracy z zakresu komparatystyki muzyczno-literackiej. W 2020 roku otrzymała tytuł doktora habilitowanego w dyscyplinie sztuk muzycznych. Jest także absolwentką klasy gitary PSM II st. im. J. Elsnera. Członkini Międzywydziałowego Zespołu Komparatystyki Uniwersytetu Warszawskiego oraz Centro Studi Giacomo Puccini, największej organizacji naukowej zrzeszającej badaczy życia i twórczości kompozytora z Lukki.

Obecnie pracuje na stanowisku adiunkta w Kolegium Nauk Humanistycznych i Języków Obcych UMFC, a od 2016 roku jest także kierownikiem tej jednostki. Dla studentów śpiewu solowego, dyrygentury symfoniczno-operowej oraz wokalistyki chóralnej prowadzi zajęcia języka włoskiego specjalistycznego (m.in. fonetyka i dykcja śpiewacza). Współpracowała także z macierzystą Katedrą Italianistyki, prowadząc wykłady na temat opery włoskiej.

W pracy naukowej zajmuje się librettologią, przekładoznawstwem oraz komparatystyką muzyczno-literacką. Badaczka twórczości Giacoma Pucciniego. W 2019 roku wydała książkę „Puccini. Willidy–Edgar–Manon Lescaut. Geneza, libretto, przekład”. Jest to pierwsza od półwiecza monografia poświęcona temu kompozytorowi, oparta na materiałach źródłowych: listach, dokumentach i recenzjach z epoki. Częścią integralną książki jest krytyczne opracowanie librett i ich transkrypcja fonetyczna oraz przekład filologiczny dokonany z myślą o śpiewakach, dyrygentach i reżyserach. W przygotowaniu są kolejne dwa tomy, które obejmą całość twórczości Giacoma Pucciniego. Agnieszka Muszyńska-Andrejczyk dokonuje także autorskich tłumaczeń librett operowych, adaptując je do wizji reżyserskich. Przez wiele lat była chórzystką najpierw Chóru Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego (dyr. ks. prof. K. Szymonik), potem Chóru Katedry Warszawsko-Praskiej „Musica Sacra” (dyr. prof. P. Łukaszewski).

W Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina: w 2018 roku zainicjowała powstanie Pracowni Badań Librettologicznych i Operologicznych. Jest także pomysłodawcą i redaktorem naukowym serii „Studia Librettologiczne i Operologiczne”, poświęconej interdyscyplinarnym badaniom nad teatrem muzycznym. W ramach działalności pracowni współorganizowała w 2020 roku pierwszą w Polsce międzynarodową konferencję naukową w całości poświęconą twórczości Gaetana Donizettiego.

Publikacje

Monografie:

–  Puccini. Willidy–Edgar–Manon Lescaut. Geneza, libretto, przekład, Chopin University Press, Warszawa 2019

Redakcje naukowe:

– Puccini na głosy, Chopin University Press, Warszawa 2017

– Studia Librettologiczne i Operologiczne, tom I, Chopin University Press, Warszawa 2020

Ważniejsze artykuły:

• Rossini and Poland: Libretto Translations of Operas by the Master from Pesaro and his Presence in Polish Theatres in the Past and Today, [w:] Rossini after Rossini. Musical and Social Legacy, red. A. Jacobshagen, Brepols 2020, s. 167-181
• „Halka” i „Paria” Stanisława Moniuszki w przekładach włoskich: opery jeszcze polskie czy już ponadnarodowe?, https://moniuszko200.pl/pl/publikacje/agnieszka-muszynska-andrejczyk-halka-i-paria-stanislawa-moniuszki-w-przekladach-wloskich
• Acquiring Process of Italian Lyric Diction by Voice Students - Basic Issues on the Example of Musetta's Waltz „Quando me'n vo” from Giacomo Puccini's „La Bohéme”, [w:] Janáčkiana 2018, red. K. Steinmetz, D. Kozel, Ostrava 2019, s. 173-180
• Dlaczego Liù? "Turandot" Pucciniego i Gozziego, [w:] Uczucia i emocje. Konteksty edukacyjne i artystyczne, red. J. Posłuszna, Kraków 2018, s. 101-111
• Stile Liberty w służbie opery: Ricordi - Hohenstein - Puccini. O lojalności wobec wizji literackiej, [w:] Literatura a malarstwo, red. J. Godlewicz-Adamiec, P. Kociumbas, T. Szybisty, Kraków - Warszawa 2017, s. 339-351
• Religijny idiom muzyczno-literacki w operach Giacomo Pucciniego: [w:] "Et super hanc petram... Księga pamiątkowa z okazji 75-lecia urodzin Ks. Prof. K. Szymonika, red. M. Sławecki, Warszawa 2017, s. 209-224
• Pucciniowski "Tryptyk": motywy literackie, motywy muzyczne, [w:] Puccini na głosy, red. S. Dąbek, A. Muszyńska-Andrejczyk, M. Sokołowicz, Warszawa 2017, s. 99-116
• Przekłady oper Giacoma Pucciniego - normy translatorskie a polska tradycja teatralna, [w:] "Między Oryginałem a Przekładem", R. XXII, nr 3 (33), Kraków 2016, s. 99-112
• Leila - ostatnia powieść Antonia Fogazzara i jej konteksty muzyczne, [w:] Transpozycje. Muzyka w nowoczesnej literaturze europejskiej, red. A. Hejmej, i T. Górny, Kraków 2016, s. 1-21
• Puccini - następca Verdiego, admirator Wagnera, [w:] Teatr muzyczny Verdiego i Wagnera, red. R. D. Golianek i H. Winiszewska, Poznań 2015, s. 225-236
• Adaptacja libretta operowego na potrzeby realizacji scenicznej - kilka uwag od tłumacza, [w:] "Między Oryginałem a Przekładem", R. XIX, nr 4 (22), Kraków 2013, s. 27-44
• Emocje w muzyce - formy przekazu na przykładzie monologu Manon z IV aktu opery „Manon Lescaut” Giacomo Pucciniego, [w:] Emocje, ekspresja, poetyka - przegląd zagadnień, red. D. Saniewska, Kraków 2013, s. 457-476
• Sonata Księżycowa op. 27 nr 2 Ludwiga van Beethovena w poetyckiej wersji Antonia Fogazzaro, "Studia Niemcoznawcze", red. L. Kolago, t. XLV, Warszawa 2010, s. 73-84
• Literacka parafraza preludium do wagnerowskiego "Tristana i Izoldy" w powieści "Triumf śmierci" Gabriele D'Annunzio, "Studia Niemcoznawcze", red. L. Kolago, t. XXXVIII. Warszawa 2008, s. 95-113
• Transkrypcja literacka dzieła muzycznego na przykładzie opowiadania R. Schumann [z op. 68] Antonia Fogazzaro, "Studia Niemcoznawcze", red. L. Kolago, t. XXXV, Warszawa 2007, s. 333-354