Pracownicy

ad. dr

Inés Ruiz Artola

Katedra: Katedra Teorii Muzyki

Europejski doktorat z historii sztuki (Universidad de Málaga), tytuł magistra historii i nauk muzycznych (Universidad de Granada), dyplom w klasie fortepianu (Real Conservatorio Superior, Granada) oraz magisterium z zarządzania kulturą (Universitat Oberta de Catalunya, Barcelona).

ad. dr

Inés Ruiz Artola

historia sztuki

Posiada europejski doktorat z historii sztuki (Universidad de Málaga), tytuł magistra historii i nauk muzycznych (Universidad de Granada), dyplom w klasie fortepianu (Real Conservatorio Superior, Granada) oraz magisterium z zarządzania kulturą (Universitat Oberta de Catalunya, Barcelona). Adiunkt w Katedrze Teorii Muzyki i kierowniczka Laboratorium Teorii Muzyki. Jest również wykładowcą w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Pisarka, a także kuratorka wielu wystaw sztuki w Polsce, Europie oraz Ameryce Środkowej i Południowej.

W 2024 wygrała program Hispanex (Ministerstwo Kultury w Hiszpanii) na wsparcie Festiwalu ELLAS/ONE (wiosna 2025), którego jest pomysłodawczynią i dyrektorką. Również w 2024 roku otrzymała I nagrodę na Concurso Literario de Relato Breve “Jubilare” za opowiadanie El banco del estanque. Dwukrotnie przebywała na stypendium „Erasmus+ Teaching”, po raz drugi jako koordynatorka z Polski w specjalnym programie „Erasmus BIP” między Hiszpanią, Chorwacją, Włochami i Słowenią (grudzień 2024). Otrzymała dofinansowanie w ramach programu „Doskonała Nauka” (Ministerstwo Edukacji i Nauki, 2023-24) na wydanie monografii „La Landowska”: una crónica por España (1905-1936) (Chopin University Press). W 2022 otrzymała stypendium Ministra KiDN z dziedziny muzyki na napisanie pierwszej części biografii o Wandzie Landowskiej. Jest laureatką nagrody Ambasady RP w Hiszpanii (Madryt, 2017) za najlepszą pracę doktorską.

Autorka książek, licznych artykułów naukowych na temat sztuki współczesnej i muzyki, esejów o artystach i muzykach oraz krótkich opowiadań, działa także jako krytyk. W styczniu 2025 została zaproszona jako redaktorka-rezydentka na platformę sztuki współczesnej a*DESK (Barcelona). Jako tłumaczka pracowała przy edycji katalogów do wystaw m.in. Tadeusza Peipera (Muzeum Narodowe w Warszawie, 2015), Andrzeja Wróblewskiego (Muzeum Reina Sofía, Madryt, 2016). Wybrane projekty kuratorskie: Chillida. Brzmienia (Wrocław, 2016), Lejanías (Walencja, 2018), Ceci n'est pas un bâtiment (Łódź, 2017), 6,7GB (Toruń, 2018), 13. 603 (Lima, 2019), Seeing Sounds, Feeling Freedom (Warszawa, 2019), Podróż ergo sum (Lublin, 2019), Our Own Room (2020-21), TRANS 11603 (Warszawa, 2021), Dom, skóra, ubranie (Warszawa, 2023), L'anatomie de l'existence (Warszawa, 2024). Jako krytyk współpracowała z: a*DESK (Barcelona), Ritmo (Madryt), Glissando (Warszawa), Exit (Madryt), Szum (Warszawa) i in.

Publikacje:

Książki:
La Landowska”: una crónica por España (1905-1936), Chopin University Press, Warszawa (w druku).
A contrapelo. Textos de arte no oficial en Polonia (1960-1989), Metales Pesados, Santiago de Chile, 2017.
Eduardo Chillida. Brzmienie/ Sonoridades. Museo Chillida-Leku/BWA Awangarda, Wrocław, 2016.
Formiści, la síntesis de la modernidad, Libargo, Granada, 2015.

Artykuły:
Presencias femeninas en los diarios de juventud de Wanda Landowska (1895-1900) (hiszp., przyjęty do druku), w: “Revista Arenal. Historia de las mujeres”, Universidad de Granada, 2024/25.
Wanda Landowska y Don Quijote /Wanda Landowska i Don Quixot, (pl-hiszp., przyjęty do druku), w: „Wariacje Bachowskie”, 2024.
Landowska i Chopin: unos manuscritos y dos pianos en una isla, (pl-hiszp., przyjęty do druku), w: Kobiety UMFC, 2025.
¿Piano o clave? La polémica entre Nin y Landowska y el papel de Henry Lew como artífice, (pl-hiszp.), w: „Wariacje Bachowskie” (red. J. Grzanka, J. Majewski). Biblioteca Cultura Scriptae, Kraków 2024, s. 389-416.
Ślad Goyi w sztuce współczesnej/ La huella de Goya en el arte contemporáneo”, (pl-hiszp.) w: „Studia Librettologiczne i Operologiczne”, tom 2, red. A. Muszyńska-Andrejczyk, I. Ruiz Artola, M. Kubala, Chopin University Press, Warszawa 2024.
La escenografía de El Retablo de Maese Pedro de Falla en sus primeras representaciones (1923-1925), (hiszp), w: „Ars Bilduma”, Universidad del País Vasco, 2022, s. 73-84.
Utwór skomponowany bez ograniczeń twórczych – Wanda Landowska i Koncert na Klawesyn i pięć instrumentów Manuela de Falli (1923)”, (pl.) w: „Notes Muzyczny”, czerwiec 2021, s. 67-108.
Wanda Landowska: mentor i mamusia, w: Literatura, kultura i sztuka- wybrane motywy, red. E. Choźko, J. Kozłowska, Tygiel, Lublin 2021, s. 181-195.
Bachantka: Wanda Landowska i interpretacja J.S. Bacha. Teorie, mity i polemiki, (pl-hiszp.) w: „Wariacje Bachowskie”, cz. 2, R. 33, t. 59, 2020, s. 67-126.
Sobre distancias subjetivas y algunas reflexiones desde la lejanía, w: Lart mou molt a pensar, Centre d’Art Contemporani El Carme, Walencja 2020.
Presencia de la Generación del 51 en el Festival de Otoño de Varsovia de música contemporánea (1965-1974), w: España y Europa del Este: miradas recíprocas, red. K. Sabik, M. Piłat Zuzankiewicz, Instituto de Estudios Ibéricos e Iberoamericanos, Uniwersytet Warszawski, Warszawa 2020, s. 293-314.