Pracownicy

prof. dr hab.

Andrzej Lipiński

technika studyjna

Prof. dr Andrzej Lipiński ukończył Wydział Reżyserii Dźwięku Akademii Muzycznej w Warszawie w roku 1976 summa cum laude.  W tym samym roku podjął pracę w swojej alma mater, a rok później w Redakcji Nagrań Muzyki Klasycznej Polskiego Radia kierowanej przez Jana Webera.  W międzyczasie złożył swój własny sprzęt do profesjonalnych nagrań i założył pierwsze w Bloku Wschodnim prywatne studio nagrań – MoReS (Mobile Recording Studio).  W latach 1977 – 1981 nagrał ponad 50 longplayów dla wytwórni Veriton, Vifon, Tonpress, Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego uwieczniając takich artystów jak Ewa Demarczyk, Joachim Grubich, Janusz Olejniczak, Luigi Alva, Andrzej Chorosiński, Tomasz Stańko, Buddy Rich, Kenny Drew i czołowe polskie orkiestry i chóry. 

W roku 1981 nagrał na swoim sprzęcie w Gdańsku I Festiwal Piosenki Zakazanej i korzystając z pomocy ambasady USA wysłał materiały do Hollywood, gdzie następnie wyjechał i wydał dwupłytowy album p.t. „Piosenki Solidarności”.  Po wprowadzeniu Stanu Wojennego fakt wydania płyt uniemożliwił mu powrót do Kraju i w USA otrzymał azyl polityczny.

Po wysłaniu albumu do Watykanu, otrzymał ręcznie napisaną kartę od Jana Pawła II.

Od tej chwili kontynuował swoją karierę zawodową w USA osiągając spektakularne rezultaty – najpierw w Hollywood, a następnie na Wschodnim Wybrzeżu.

Po wprowadzeniu cyfrowego zapisu dźwięku został zaproszony do testów przeprowadzanych przez National Bureau of Standards gdzie jako jedyny wykazał się fenomenalnym słuchem wykrywając mankamenty systemu cyfrowego.  W raporcie NBS stwierdzono, że wśród profesjonalistów taki przypadek jest możliwy jeden na 1000 osób.

W roku 1991 został w USA zwycięzcą konkursu Crown International na najlepsze profesjonalne nagranie z użyciem mikrofonów PZM / SASS.

W roku 1996 założył w Polsce studio filmowe GALI specjalizujące się w produkcji i opracowaniu filmów muzycznych dla potrzeb pierwszej w Polsce telewizji muzycznej - Atomic TV – współzałożonej przez Boba Geldofa (później przejętej przez MTV).

Jednocześnie kontynuując pracę jako reżyser dźwięku w USA udoskonalał nawet najlepsze dostępne na rynku sprzęty na których pracował.  W końcu jednak zdecydował się zrobić krok dalej i skonstruować swoje własne urządzenia – początkowo do swoich własnych potrzeb, a następnie w roku 2003 założył w USA firmę Lipinski Sound Corporation.  Firma w ciągu zaledwie 2 lat zbudowała rozpoznawalną markę i zdobyła światową reputację za jakość produkowanych urządzeń. 

Aktualnie na sprzęcie Lipinski Sound pracują czołowe światowe studia, n.p. w Hollywood takie jak Universal, Warner, United Artists, czy After Master – studio które na swoim koncie posiada największą ilość platynowych płyt.  Na sprzęcie Lipinski Sound pracują także laboratoria Dolby w Tokyo i Sztokholmie oraz używają go najlepsze na świecie uczelnie muzyczne jak w USA Peabody, Cleveland Institute of Music, Berkeley, New York University, w Kanadzie McGill University, Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie, jak również Konserwatorium Moskiewskie. 

Od pierwszego review głośniki Lipinski Sound były na liście Rekomendowanych Komponentów renomowanego amerykańskiego magazynu Stereophile w najwyższej klasie „A” wśród zaledwie kilkunastu innych głośników, jak również uzyskały fantastyczne review w wielu światowych pismach branżowych.

Na tymże sprzęcie zostały nagrane i opracowane płyty które zdobyły liczne nagrody Grammy takie jak ostatni album Chick’a Corea, XIII Symfonia Szostakowicza czy album „Morning Phase” który w jednym tylko roku był nominowany aż do 5 Grammy i zdobył 3: „Najlepszy album rock”, „Najlepiej nagrany album” oraz „Album roku”.  Niedawno okazało się, że na sprzęcie Lipinski Sound pracował również taki artysta jak Prince. 

Prof. Lipiński już od połowy lat .90 dzielił swój czas pomiędzy USA i Polskę gdzie realizował nagrania przy użyciu własnych technologii.  Reżyserował płyty z takimi artystami jak Krzysztof Penderecki, Wojciech Kilar, Henryk M. Górecki czy Tomasz Stańko.  Wspomniani kompozytorzy zostali też jako pierwsi zarejestrowani w nowych technologiach - na płytach Super Audio CD oraz Blu-ray, a płyta dyrygowana przez Krzysztofa Pendereckiego z jego utworem „Credo” w prestiżowym amerykańskim miesięczniku „Stereophile” została umieszczona na liście „Records To Die For” - wśród 80 najwybitniejszych nagrań wszechczasów - wraz z albumem Kind of Blue” Miles’s Davis’a.

Andrzej Lipiński zrealizował również jedne z pierwszych na świecie i pierwsze w Polsce nagrania na płytach Blu-ray w swoim autorskim 8-kanałowym systemie wysokiej rozdzielczości immersive sound.  Zrealizowane w tym formacie nagranie „Pieśni” Fryderyka Chopina w jedynej oryginalnie zachowanej sali w Paryżu w której koncertował Chopin z udziałem oryginalnego fortepianu na którym Chopin grał (Pleyel 1843) wzbudziły sensację na 138 konwencji Audio Engineering Society.

Aktualnie Andrzej Lipiński jest profesorem na Wydziale Reżyserii Dźwięku w swojej alma mater – Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina, opracowuje nowe urządzenia które wyznaczają najwyższe standardy w światowej fonografii i reżyseruje nagrania na swoim unikalnym, częściowo nie udostępnianym komercyjnie sprzęcie.