Z wielkim smutkiem zawiadamiamy, że 27 lutego 2024 roku odszedł od nas w wieku 86 lat prof. Andrzej Orkisz.
Wiolonczelista, kameralista i pedagog, urodzony 21 grudnia 1937 we Lwowie.

Rodzinie, przyjaciołom, wychowankom składam najszczersze wyrazy współczucia
prof. dr hab. Klaudiusz Baran

Prof. Andrzej Orkisz od szóstego roku życia uczył się gry na fortepianie, zaś od dwunastego - na wiolonczeli u Józefa Makowicza. W latach 1955-60 studiował grę na wiolonczeli w klasie Józefa Mikulskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. Studia kontynuował w Paryżu pod kierunkiem Paula Torteliera (1961).
Andrzej Orkisz jako solista występował w Polsce, wielu krajach europejskich i Meksyku. Działał również jako kameralista - w latach 1969-85 był członkiem Warszawskiego Kwintetu Fortepianowego, z którym koncertował w Europie, Ameryce Północnej i Łacińskiej. Grał w duecie wiolonczelowym z żoną Anną Orkisz, a także z takimi artystami, jak Martha Argerich, Claudio Arrau, Aleksander Brailowski, Gaspar Cassado, Zino Francescatti, Emil Gilels, Bronisław Gimpel, Barbara Halska, Eugene George Istomin, Witold Małcużyński, Maja Nosowska, Maurizio Pollini, Jean-Pierre Rampal, Andrzej Ratusiński, Światosław Richter, Mścisław Rostropowicz, Artur Rubinstein, Isaac Stern, Igor Strawiński, Henryk Szeryng, Władysław Szpilman.
Dokonał licznych nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji Polskiej. Z Warszawskim Kwintetem Fortepianowym (z Władysławem Szpilmanem - fortepian, Igorem Iwanowem - skrzypce, Janem Tawroszewiczem - skrzypce i Stefanem Kamasą - altówka) zarejestrował dla firm fonograficznych Polskie Nagrania i Olimpia Kwintet fortepianowy A-dur op. 81 Antonína Dvořáka, Kwintet fortepianowy f-moll op. 34 Johannesa Brahmsa oraz I Kwintet fortepianowy i II Kwintet fortepianowy Grażyny Bacewicz.
Andrzej Orkisz wiele lat zajmował się pracą pedagogiczną. W latach 1969-84 wykładał w Akademii Muzycznej w Warszawie, w latach 1980-82 również w Akademii Muzycznej w Krakowie, zaś od 1984 do 1992 w Konserwatorium w Tarbes (Francja). Prowadził równolegle klasy wiolonczeli w Akademii Muzycznej w Łodzi (od 1992), w Zespole Szkół Muzycznych nr 1 w Warszawie (od 1992) i w Akademii Muzycznej Warszawie (od 1997). W 1994 otrzymał tytuł profesora. Ponadto wykładał na wielu kursach mistrzowskich, m.in. w Łańcucie, Gdańsku, Zakopanem, Kołobrzegu, Bordeaux, Mont-de-Marson we Francji i mieście Meksyku. Zasiadał w jury polskich oraz międzynarodowych konkursów, m.in. konkursu muzycznego UNESCO w Bergerac (1989).
Jest autorem kadencji do I części Koncertu wiolonczelowego C-dur Josepha Haydna, jak również opracowań i transkrypcji wiolonczelowych m.in. utworów Mieczysława Karłowicza, Karola Szymanowskiego, Grażyny Bacewicz i Witolda Lutosławskiego.
Andrzej Orkisz otrzymał wiele nagród i wyróżnień w kraju oraz za granicą.
Źródło: www.culture.pl, autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich

Nabożeństwo żałobne odbędzie się 6 marca 2024 roku, o godzinie 11.00 w Kościele Św. Karola Boromeusza, po czym nastąpi odprowadzenie do grobu rodzinnego na Starych Powązkach w Warszawie.

fot. www.wiolonczelistyka.com