Na najbliższym seansie CU Cinema wrócimy do czasów odbudowy Warszawy, politycznej odwilży i wybuchu młodzieżowej kultury. „Niewinni czarodzieje” Andrzeja Wajdy to film porównywany z obrazami francuskiej Nowej Fali i dziełami Felliniego. Impulsem do jego powstania był gwałtowny rozwój polskiej sceny jazzowej, przede wszystkim zaś działalność grupy Melomani, którą kierowali pojawiający się na ekranie Krzysztof Komeda i Andrzej Trzaskowski.

Fabułę filmu najlepiej streszcza zdanie debiutującego w nim współautora scenariusza Jerzego Skolimowskiego: „Musi być boks, musi być jazz, musi być fajny facet, który ma skuter i spotyka fajne dziewczyny, udaje mu się albo nie i do tego ma czasem refleksje.” Głównych bohaterów zagrali Tadeusz Łomnicki, który staranie przygotowując się do roli lekarza-jazzmana opanował solówkę na perkusji i faktycznie zagrał ją w filmie, oraz dziewczęca i tajemnicza Krystyna Stypułkowska; pojawiają się też Zbigniew Cybulski, Roman Polański i Kalina Jędrusik. Plenery zniszczonej i odbudowywanej Warszawy - Torwar, Rynek Starego Miasta, Plac Konstytucji, Hala Mirowska, dworzec PKP Śródmieście, klub „Hybrydy” – grają tu rolę nie mniej ważną od aktorów.

„Niewinni czarodzieje” – co rzadkie w ówczesnej polskiej szkole filmowej – omijają tematykę wojenną i społeczną, skupiając się na życiu, uczuciach i refleksjach młodych ludzi. Film został więc skrytykowany przez PRL-owską prasę za „nihilizm, społeczną szkodliwość, pokazywanie braku zdrowych ambicji i celów”. Dziś te recenzje, wraz z muzyką Krzysztofa Komedy, są chyba najlepszą jego rekomendacją.